Aparte apartheid in South Africa

Mijn eerste nacht in South-Africa (SA) was een nacht waar ik me niets van herinner! In tegenstelling tot de 'vergeten' nacht was het wakker worden iets om nooit meer te vergeten!

Ken je dat gevoel dat als je langzaam je ogen open doet, je knippert tegen het felle zonlicht, een vreemde muur je uitzicht is, waarbij een vreemd geurtje zomaar de neusgaten binnen dringt en dat je als laatste de klatjes (lees; slaapjes in de ogen) weg veegt en vervolgens je hersenen langzaam beginnen te kraken om naar boven te halen waar je je op dat moment bevind? En dan opeens het meesterlijke 'PING' moment daar is?! WAAAH IK BEN IN SA! Hoe moe ik ook was bij het wakker worden, na dit besef was ik in één klap KLAAR wakker! Al stuiterend begon ik aan de 2e dag...

Na op dag 1 al even te hebben mogen proeven van Loes haar 'rij'kunsten in de o zo stoere Hyundai 1.2 stapte ik wederom met veel plezier in. Mijn privé chauffeur Loes die tevens mijn 'Tourist Guide' zou zijn voor deze dag, trapte al gauw het gaspedaaltje in om vervolgens te stoppen aan het prachtige Cape Town Waterfront.

Cape Town Waterfront is een prachtplaats om te zijn. Pittoreske winkeltjes verstopt achter de grote winkelketens. Zingende Afrikanen en een overvloed aan terrasjes. De overdrukke menigte (ook wel massa toerisme genoemd) laat ik eventjes achterwege, want wat zou het? Het zijn in Kaapstad is alles waard!

Een terras zo aan de haven trok al snel mijn aandacht. Aan een fijn tafeltje in de zon zag ik ons het eerste SA ontbijtje wel eten. Mijn ervaren Tourist Guide raadde het echter aan om toch een plekje in de schaduw te gaan zoeken. Nou, als je op een gegeven moment de zon door de parasol heen voelt branden, weet je dat je een goede keuze hebt gemaakt! Omdat het ontbijtje even op zich liet wachten, had ik voordat ik het daadwerkelijk doorhad de alcoholische versnapering (een typische SA Hunters Dry) al doorgeslikt...

Na het vette ontbijtje en het laten zakken van de alcoholische versnapering stapten we weer in de auto. Een prachtige route via 'Chapmans Peak' waar onze eerste jaloersmakende 'selfie' een feit werd. Rijdend langs de prachtige kustlijnen van SA, met zijn prachtige stranden en ongekende fantastische uitzichten was het op en top genieten! Het SA taaltje liet me niet geheel onberoerd. Als je op een bordje ziet staan (wetende dat je een flinke afdaling tegemoet rijdt) ; 'VORSIGTIG, SKERP DRAAIE VOLGENDE 6 KM' hoopte ik maar al te hard dat Loes dit zinnetje na een aantal maanden wel begreep...

Na deze prachtige dag tikte het Afrikaanse klokje 00:00uur en was het zomaar tijd om Loes haar verjaardag in SA te vieren. Dankbaar om hier bij te zijn, vorig jaar in Indonesië, dit jaar in SA. WAUW!

Na haar verjaardag in de avond (nacht) gevierd te hebben, tikte het Afrikaanse klokje 's morgens ook al weer redelijk vroeg. Vandaag was het de dag om de Townships van Cape Town te bezoeken...
Het verschil van armoe en rijkdom tussen Cape Town en de Townships ligt hier zo dichtbij dat het maar een aparte apartheid is daar in South Africa. Zeggende dat de apartheid voorbij is, is het in mijn ervaring nog niet geheel voorbij... Zwart is helaas in SA echt zwart, en wit is echt wit. Hier in Nederland leven we in een multi gekleurde samenleving waarbij het verschil tussen zwart en wit nihil is. De hoop in SA dat het op een dag gebeuren gaat, het definitief wegvallen van de apartheid, leeft tot op de dag van vandaag.

Tijdens een bezoek aan zo'n Township wordt je met de neus op de feiten gedrukt. Ik, arm-rijke student die in November verhuisde van mijn studentenkamer naar een fantastisch huis, omdat ik groter wilde en alles voor mezelf wilde lijkt daar in de Townships meer dan verwend te zijn. 4 families in een huis wat nog kleiner was als mijn studentenkamer, alles delend terwijl er bijna geen geld is om boodschappen te doen.
Waar wij hier in Nederland ruime keuze hebben aan vlees, van plofkip tot biologische kip wordt daar een geit uit de wei geplukt en geslacht waar je bij staat. De keuze wat wij in de supermarkt schappen ervaren, ervaart men in SA op het land waar de keuze is tussen een geit, koe of schaap. Echter is dit dus nog niet kant en klaar verpakt en moet er eerst moeite gedaan worden om het vlees te consumeren...
Ik altijd blij met kinderen om me heen zocht ook daar toenadering met de kinderen op straat. Onschuldig speelden ze een spel met twee tennisrackets, na naar hun te zwaaien en hallo te zeggen keek een kindje me aan en dreigde me te slaan... Again met de neus op de feiten gedrukt; niet iedereen is gediend van ons als toeristen.

Een bezoek aan de Townships van Cape Town gaan je zeker niet in de koude kleren zitten. De camera vast houdend in de hand, is bijna tot niet gebruikt. Een inbreker voel je je, een aapjes kijker. Laat die mensen leven zoals ze willen leven. Wees blij hier in Nederland met wat je hebt, zeuren over een niet werkende WIFI verbinding of een avondje geen stroom of dat je eventjes natte voeten hebt gehaald tijdens een regenbui.. Geniet ervan, want erger kan het altijd!

Maar, zijn de mensen daar zielig, troosteloos en/of verbitterd? Nee!
Trots op wie ze zijn, trots op waar ze wonen! Moeilijk voor te stellen dat je in een huisje woont van planken wat zo scheef staat dat het met een windvlaag omwaait, maar het is zo! De hoop van de mensen op een beter SA doet ons veeleisende Nederlanders toch echt o zo klein maken...

Wist je dat?
- Hunters Dry met de slogan 'refreshes like nothing on earth' toch niet geheel een aanrader is op een nuchtere maag in de morgen?

Be continued...